Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Η παρέα του ΄99!

To κείμενο το έγραψε για το blog μου ο John Gigas!



Πολλά χρόνια ( γύρω στα 15 )πέρασαν από τότε που περιμέναμε το Σαββατόβραδο για να φτιαχτούμε –σενιαριστούμε- και να βγούμε ΕΞΩ.
Μάλλον για ολονύχτιο clubbing και ότι προκύψει.
Ποτά, μπύρες, σφηνάκια, μπουκάλια κάνα σάντουιτς στο γυρισμό με το γλυκοχάραμα.
Και όποιος/α ήταν τυχερός/ή καμιά καινούρια γνωριμία και για καφέ την
Κυριακή.
Γύρω στις 1.000 δρχ το ποτό αν δεν με απατά η μνήμη μου και 12.000 η φιάλη επώνυμο ουίσκυ.
Λεπτομέρειες.
Λεφτά υπήρχαν.
Δουλειές υπήρχαν.
Με ρώταγε ο εργοδότης αν ξέρω κανένα καλό παιδί να φέρω στην δουλειά( άσχετο αλλά και σχετικό).
Μεγάλη παρέα και τρανή.Σε ολόκληρη την Ν.Σμύρνη και περίχωρα.
Οι περισσότεροι αντροπαρέα αλλά και νεαρές κυρίες δεσποινίδες πλαισίωναν το cast της παρέας.
Ως που κάποια ωραία μέρα και άξαφνα πέφτει το μαντάτο σαν βόμβα στην παρέα.
Ο Τ. αρραβωνιάζεται.
Τι σημαίνει «αρραβωνιάζεται» ;Σημαίνει ότι δίνει σε κάποιον λόγο για κάποιο λόγο.Για να παντρευτεί αργότερα.( Απλή ερμηνεία του όρου ).
Τι λες τώρα;
Ο Τ. να παντρευτεί ; Και τώρα τι κάνουμε ; Μείον ένας στην παρέα.
Πάει αυτός είπαμε.Τον έφαγε η μαρμάγκα!
Ο Τ.τελικά αρραβωνιάστηκε και αργότερα παντρεύτηκε με δόξα και τιμή, σαν τον κο Κοκοβίκο.
Και μετά από αυτόν ο Γ.και μετά ο Α.και ο Γ2. και ο Ι. κ.ο.κ.
Με τον καιρό πολλές πόρτες έκλεισαν για κάποιους λόγους άγνωστους, πίσω από
τις οικογένειες που καλώς δημιουργήθηκαν.
Άλλες πάλι παρέμειναν ανοιχτές και ας φαινόταν αμυδρά στο βάθος κάποιο ίχνος γκρίνιας.Το νοιώθεις αυτό.
Βγαίνει στην αύρα της παρέας.
Αραιά και που αλλά όλο και πιο σπάνια μαζευόταν η παρέα άντρες,γυναίκες
( που ήταν υποχρεωμένες να συνυπάρχουν έστω και για λίγο) και παιδιά.
Σε κανένα σπίτι για καμμία γιορτή .Αργότερα είχαμε και τα παιδικά πάρτυ.
Ο καιρός κυλούσε ήσυχα και όλοι αποροφημένοι στην καθημερινότητα δεν
καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά στον γάμο του Α.
Έως ότου κάποια μέρα μας το έσκασε το παραμύθι.
ΧΩΡΙΖΩ.
Διαζύγιοοοοοο !!!!!!!!!!
Μπορεί πρίν από 15 χρόνια μερικοί από εμάς να μην ξέραμε τι σημαίνει γάμος,
σίγουρα όμως ( και ας μην το κρύψωμεν) όταν πέσει η κουλούρα
μαθαίνεις και την έννοια του όρου «Διαζύγιοοοο» μαζί με πολλά άλλα...
Και αρχίζεις να ψάχνεσαι και να λες , τι έγινε ρε παιδιά
Πριν ακόμα βγει το διαζύγιο του Α,σκάει πυρηνικός
όλεθρος.7,7 βαθμοί της κλίμακας του Ρίχτερ, επιφανειακός.
Ο Β.ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ Δ.+ 1 παιδί στην αγκαλιά.
Τι να πεις; Εκεί τα βλέπεις όλα.
Με αυτά και αυτά φτάσαμε στο Σωτήριο Έτος 2013.Από την παρέα του 1999
μέχρι σήμερα είχαμε πολλές απώλειες.
Διαζύγια, διαστάσεις, διατροφές, δεύτεροι γάμοι, παιδιά, δικηγόροι, ανεργία, οικονομική κρίση.
Μερικές φορές κοιτάμε αποσβολωμένοι το παρελθόν και αναριωτιόμαστε για το μέλλον.
Κανείς δεν θα μάθει ποτέ τι πραγματικά έγινε και χώρισε ο Ν.
Άλλωστε δεν έχει και μεγάλη σημασία.Γιατί έφυγε ο Α.από το σπίτι μαζί με την βαλίτσα του;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η παρέα δεν θα είναι ποτέ όπως ήτανε το 99.
Ίσως τα παιδιά που θα μεγαλώσουν αύριο φτιάξουν και αυτά μια δική τους
παρέα και αφηγούνται τις ιστορίες των μπαμπάδων και μαμάδων τους σαράντα
χρόνια πίσω.
Ίσως οι πρώην μπαμπάδες και νυν μπαρμπάδες γύρω στο 2025 αποφασίσουν πως
μεταξύ πίεσης,ζαχάρου και χοληστερίνης υπάρχει μία αμυδρή πιθανότητα να ξαναφτιάξουν την γερασμένη πλέον παλιοπαρέα,που αλώνιζε κάποτε την Ν.Σμύρνη μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Με όση δύναμη τους έχει απομείνει.
Το σίγουρο πάντως είναι πως αυτοί έγιναν ηθελημένα ή άθελά τους πρωταγωνιστές μιας ιστορίας, εκτός από αυτήν της ζωής τους.
Έγιναν πρωταγωνιστές της ιστορίας της παρέας του 99 που βρίσκεται βαθιά χαραγμένη στην καρδιά του καθενός μας.
Θα την θυμόμαστε για πάντα αυτήν και τα πρόσωπα των φίλων μας, που είτε έφυγαν ή παρέμειναν μαζί μας με νοσταλγία για τα χρόνια που έφυγαν και δεν θα ξαναέρθουν.
Τους ευχαριστώ όλους για της στιγμές που μου χάρισαν.

Ανεπανάληπτες!!



Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Πότε μεγάλωσε και δεν το κατάλαβα, λιποθυμώ!


 

 

 

Εκεί που καθόμασταν και βλέπαμε ταινία τρώγοντας ποπ κορν, γυρνάει το σκασμένο με το βλέμμα αυτό που είναι χειρότερο και από σφαλιάρα και μου λέει:


-Μαμά εγώ πότε θα πάω μόνη μου να ψωνίσω μια μέρα στο σουπερ μάρκετ και πότε θα με αφήσεις να πάω να κοιμηθώ ένα βράδυ στην φίλη μου; Δεν έχω μεγαλώσει αρκετά πια;


……………………………………………………………..


Δεν ξέρω πόση ώρα έκανα να μιλήσω και να απαντήσω.


Νομίζω ότι μπορεί να κάθισα εκεί και καμιά ώρα με το στόμα ανοιχτό.


Το μόνο που έβλεπα μπροστά μου ήταν ένα μωράκι με τις πάνες του να το ταίζω


το γάλα με το μπιμπερό του και να μπουσουλάει.

Το μωρό αυτό μου ζητάει να κοιμηθεί ένα βράδυ σε μια φίλη της;;


Θα τρελαθούμε τελείως;;


Νοιώθω ένα κόμπο να με πνίγει, τα πόδια μου να τρέμουν και να μην βγαίνει η φωνή.


Πέρασαν από μπροστά μου όλα τα δεινά του κόσμου, έφτιαξα σενάριο κανονικό, την αφήνω να κοιμηθεί στην φίλη της και η μητέρα της φίλης της ( πολύ καλή μου φίλη παρεμπιπτόντως) είναι μπλεγμένη σε κύκλωμα σωματεμπορίας και την παίρνουν και δεν την ξαναβλέπω ποτέ!


Χριστέ μου δεν αισθάνομαι καλά!!


Υπογλώσσιο και πιεσόμετρο γρήγορα με χάνετε!!


Από που ήρθε όλο αυτό και δεν το κατάλαβα, γιατί δεν υπάρχει κάποια προειδοποίηση ότι έρχεται αυτή η στιγμή, ή μήπως μας προειδοποιεί και δεν θέλουμε να το δούμε!


Και τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα, την επόμενη φορά που θα την κοιτάξω θα έχει γίνει κοπέλα στην εφηβεία, έτοιμη να μου πετάξει στα μούτρα όλη την αμφισβήτηση του κόσμου όπως κάνουν όλα τα παιδιά στους γονείς τους αυτή την ωραία περίοδο της ζωής τους.


Πότε μεγάλωσε και δεν το κατάλαβα;;


Γιατί περνάει τόσο γρήγορα ο χρόνος και δεν μου δίνει την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω και να καταπιώ!


Πόσο σκληρός είναι, περνάει τόσο γρήγορα όταν δεν θες και σου παίρνει μαζί του ότι αγαπάς πιο πολύ στον κόσμο τόσο βάρβαρα!


Του έχω θυμώσει τόσο πολύ θα τον χαστούκιζα αν ήταν άνθρωπος και στεκόταν μπροστά μου!

 


Υ.Γ. Δεν ξέρω τι άλλο θα ακούσω στην συνέχεια απο το σπλάχνο μου, αλλά αν έχει κάποιος να μου προτείνει κάποιο χάπι για να αντέξω την συνέχεια που με περιμένει πολύ ευχαρίστως!!!


 

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Τα δελφίνια μας!!


Η κόρη μου αποφάσισε να το βάλει πάνω από το κρεβάτι της για να το βλέπει όταν ξυπνάει και πριν κοιμηθεί.

Το παιδί αυτό από την ημέρα που γεννήθηκε είχε μια ακατανίκητη έλξη για το νερό.

Που την έχανες που την έβρισκες με τα χέρια μέσα στα νερά.

Ακόμα και τώρα όταν της πεις, έχεις ελεύθερο χρόνο τι θέλεις να κάνεις, να παίξω με τα νερά θα σου πει.

Το καλύτερο δώρο γι’ αυτήν  λοιπόν ήταν ακριβώς αυτό.


      

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι φωτογραφίες μου το αδικούν πάρα πολύ!!!

Μας το χάρισε η γλυκιά μου η Αριστέα http://princess-airis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_26.html

Τον κερδίσαμε σε μια κλήρωση που έκανε , αλλά φτιάχτηκε για εμάς βήμα βήμα, δηλαδή για την κόρη μου που τον οικειοποιήθηκε αμέσως όπως καταλαβαίνετε, ειδικά λόγω θέματος!

Οπως θα δείτε στα σχόλια, στην ανάρτηση της Αριστέας όταν το έφτιαξε, πολλοί ήθελαν να μου τον πάρουν, αλλά το γλυκό Αριστάκι τον έστειλε σε εμένα τελικά. (Ετσι για να σκάσετε μερικοί μερικοί).

Περιττό να σας πω πόσο χαρούμενη έκανε την κόρη μου αυτός ο πίνακας.

Εχει μπει στην καρδιά μου για πάντα μαζί και το Αριστάκι!

Το αξίζει τόσο πολύ να την βάλεις στην καρδιά σου, γιατί εκτός του ότι είναι ένας άνθρωπος που χαρίζει απλόχερα, είναι η χαρά της ζωής!

Της στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου και της εύχομαι να μην σταματήσει ποτέ να δημιουργεί!

Φιλιά πολλά γλυκό μου κορίτσι σε ευχαριστούμε για το μοναδικό δώρο σου!!

Υ.Γ. Διευκρίνιση ο πίνακας είναι ένας, απλά έχω βάλει δύο φωτογραφίες για να φαίνεται καλύτερα! 

 

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Σκουπίζω θεωρητικώς!






ΜΑΝΟΣ (ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ):  Τι κάνεις εδώ,μωρή;
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ:  Σκουπίζω.
ΜΑΝΟΣ:  Τι σκουπίζεις μωρή με κοροϊδέυεις; Που είναι η σκούπα;
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ:  Σκουπίζω θεωρητικώς.
ΜΑΝΟΣ:  Χαζεύεις δηλαδή. Αιτε να χαθείς!!

 

Τον τελευταίο καιρό βρε παιδιά, έχω την εντύπωση ότι είμαστε μονίμως με μια σκούπα στα χέρια και σκουπίζουμε συνέχεια, ότι μας βαραίνει και ότι είναι λάθος, όλα τα σκουπίδια.

Το θέμα είναι ότι η σκούπα είναι θεωρητική και τα σκουπίδια απλά πηγαινοέρχονται από την μία άκρη στην άλλη.

Μήπως δεν έχουμε προβλήματα για κοιτάξτε καλύτερα δεν μπορεί τόση απάθεια!

Σαν να μας έχει υπνωτίσει κάποιος και εμείς πηγαινοφέρνουμε τα σκουπίδια.

Θα το κάνουμε πολύ καιρό ακόμα αναρωτιέμαι.

Μήπως είχε δίκιο ο Κωνσταντάρας όταν έλεγε:

Το λοιπόν, Γιώργο, τρία κορόϊδα έχω γνωρίσει στην ζωή μου: εμένα, εσένα και τον καθηγητή Μύυυυλερ!

Άιντε να δούμε!!!

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Καλημέρα λοιπόν!!

 

 

 

Με την πιο γλυκιά καλημέρα θέλω να σας καλωσορίσω στο καινούριο μου μπλογκοσπιτάκι!

Είναι μεγάλο ξεκίνημα για μένα και σίγουρα θα κάνω πάρα πολλά λάθη, ειδικά στην αρχή, αλλά θα προσπαθώ πάντα για το καλύτερο.

Θέλω να τα λέμε, να γελάμε, να προβληματιζόμαστε να διαφωνούμε και ότι γίνεται τέλος πάντων σε όλο τον κόσμο.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα που παιδεύουν όλους μας και πάντα πίστευα ότι μια γλυκιά καλημέρα που την εννοείς μπορεί να φτιάξει έστω και λίγο την μέρα κάποιου.

Θα σας λέω πάντα την πιο γλυκιά καλημέρα μέσα απο την ψυχή μου!

Οπως έλεγε και η Σκάρλετ "γιατί αύριο ξεκινάει μια καινούρια μέρα."

Καλημέρα λοιπόν σε όλους με όλη μου την καρδιά!!