Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

H Αυλή της γιαγιάς!






Έτρεχα σαν την τρελή να προλάβω να πάρω την μικρή από το σχολείο, και παράλληλα σκεφτόμουν, τι θα μαγειρέψω για την επόμενη μέρα και αν πρέπει να πάω να ψωνίσω κάτι.
Τραβούσα την μικρή μου και της έλεγα κάνε γρήγορα αγάπη μου θα αργήσουμε.
Γυρνάει, με κοιτάει και μου λέει :
-Μαμά γιατί βιάζεσαι, κάτσε να κόψω ένα λουλουδάκι από τον κήπο.
-Που τον είδες τον κήπο αγάπη μου, εδώ έχει μόνο πολυκατοικίες με τεράστιες πυλωτές.
-Όχι μαμά αυτό το σπιτάκι εδώ έχει κήπο τον έχω ξαναδεί.
-Που αγάπη μου έχει κήπο;
Αρχίζει να με τραβάει από το χέρι και με πάει σε ένα ετοιμόρροπο δυόροφο σπίτι,  που υπάρχει  στην γειτονιά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Δεν είχα προσέξει ποτέ ότι είχε κήπο.
-Πως θα μπούμε μέσα αγάπη μου αυτό είναι έτοιμο να πέσει.
-Εδώ μαμά σκύψε λίγο χωράμε από κάτω .
Και τραβάει μία σάπια πόρτα, που η μισή στεκόταν σχεδόν στον αέρα και η άλλη μισή κρεμόταν από ένα χαλασμένο μεντεσέ.
Διασχίζουμε με την μικρή ένα δρομάκι, με τον φόβο να πεταχτεί κανένας αρουραίος από μέσα και τι να δω ένας τεράστιος κήπος, άγριος και παρατημένος, με όλων των λογιών τα λουλούδια και τα αγριόχορτα.
Οι μυρωδιές έτρεχαν να προλάβουν, ποια θα είναι η πρώτη που θα μυρίσεις και τα πουλιά είχαν ξεκινήσει  μια γλυκιά συναυλία.
Λίγο πιο μέσα μία χαλασμένη πέργκολα, που πάνω της είχαν σκαρφαλώσει πανέμορφα μικρά άσπρα λουλουδάκια που μύριζαν απίστευτα.
Έκανα δειλά λίγα βήματα και κάθε βήμα ήταν και μία ανακάλυψη νέου αρώματος.
Η μικρή είχε ξετρελαθεί και έτρεχε εδώ και εκεί κυνηγώντας πεταλούδες.
-Μαμά κοίτα τι ωραία που μυρίζει! Τι φανταστικός κήπος!
Κάτω από την πέργκολα, υπήρχε μία παλιά σκουριασμένη κούνια, με τέντα από πάνω, από αυτές  που βλέπουμε στις παλιές ταινίες, να κάθονται οι πρωταγωνιστές και να λικνίζονται αμέριμνοι , δείγμα καλής ζωής και ευημερίας.
Χωρίς να το σκεφτώ προχώρησα και κάθισα στην κούνια, σιγά σιγά όμως για να μην βρεθώ και κάτω.
Αρχησα να κουνιέμαι και τότε μου ήρθε από κάπου μια μυρωδιά γνώριμη, μεθυστική, και δυνατή, σαν να μου έλεγε, εμένα πρέπει να μυρίσεις πρώτα, είμαι και εγώ εδώ.
Τι είναι αυτή η μυρωδιά κάπου την θυμάμαι, κάτι έντονο μου θυμίζει,
 το βρήκα άρωμα γιασεμιού!
Κλείνω τα μάτια και όπως κουνιέμαι , μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα της γιαγιάς μου.
Με την μαύρη της φορεσιά και την χρωματιστή ποδιά, που ήταν πάντα οι τσέπες της γεμάτες γιασεμί, «για να μυρίζω ωραία και να φεύγουν οι μυρωδιές της κουζίνας »όπως μου έλεγε.
Η αυλή της πάντα φορτωμένη με γλάστρες, με όλων των ειδών τα λουλούδια και τα μυρωδικά, ένα περιβόλι με μία λεμονιά και μία μανταρινιά, που σκαρφαλώναμε με την αδελφή μου και κάναμε διαγωνισμό ποια θα φτάσει πιο ψηλά  και λίγο παρακάτω  μία τεράστια αυτοσχέδια πέργκολα, δημιουργία του παππού, που πάνω της είχε σκαρφαλώσει μια κληματαριά με τεράστια τσαμπιά από σταφύλι, έτοιμα να τα κόψεις και να ρουφήξεις το νέκταρ τους.
Περπατώντας σε ένα μικρό πέτρινο μονοπατάκι, φτάνεις σε ένα μεγάλο κεφαλόσκαλο και στο βάθος του, διακρίνεις το μεθυστικό και ταξιδιάρικο άρωμα  από δύο τεράστιες  γαρδένιες,  ένα άρωμα που συνδυάζει τόσες πολλές μυρωδιές, οι οποίες εναλλάσσονται και αλλάζουν κάθε  λεπτό και θέλεις να πάρεις αυτό το άρωμα και να το κλείσεις στα χέρια σου, για πάντα!
Ξαφνικά ακούω την φωνή της γιαγιάς μου να λέει « Έλενα, Μαρία ελάτε να φάτε σας έχω φτιάξει τηγανίτες» και να τρέχουμε με την αδελφή μου πια θα φάει πρώτη τις ζεστές γεμάτες μέλι τηγανίτες, που όταν τις τρώγαμε γεμίζαμε παντού μέλια και κάναμε πόλεμο με τις μέλισσες που μας κυνηγούσαν.
Αφέθηκα, γέμισα από εικόνες ,μυρωδιές, και θύμισες.
Ταξίδεψα πίσω στο χρόνο και μίλησα με αγαπημένα πρόσωπα που τα είχα ξεχάσει από καιρό.
Ένοιωσα σαν να έβλεπα παλιά ελληνική ταινία, με την Γιουλάκη και τον Ηλιόπουλο να τσακώνονται για το νοίκι και την Βαλσάμη να περιμένει τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο.
Ξαφνικά έρχεται κοντά μου η κόρη μου και μου λέει:
Μαμά εμείς γιατί δεν έχουμε κήπο;
Σκεφτόμουνα την απάντηση, όταν ξαφνικά  με ξύπνησε το κινητό μου.
Ηταν ο άντρας μου και μας έψαχνε.
-Ελα που ήσαστε;
-Τώρα τώρα ερχόμαστε !
Παίρνω την μικρή από το χέρι, κόβω μία γαρδένια και φεύγω  τρέχοντας, με ανανεωμένη την διάθεση, το άρωμα του κήπου στην μύτη μου, την θύμηση της γιαγιάς μου να μου δίνει κουράγιο και μια ευφορία και γαλήνη απίστευτη, που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να την ξανανιώσω.
-Πάμε αγάπη μου, θα ξανάρθουμε άλλη μέρα μας περιμένει ο μπαμπάς.
Φεύγουμε λοιπόν και σκέφτομαι,
Αχ ρε γιαγιά, δεν θα ξεχάσω ποτέ την αυλή σου θα είναι πάντα στην καρδιά μου!


Υ.Γ. Αφιερωμένο σε όσους έζησαν στις αυλές, με λουλούδια και κληματαριές ,αλλά και σε αυτούς που δεν τις έζησαν όπως η κόρη μου.
Αυτό το κείμενο το είχα γράψει παλιά, αλλά επειδή έριξα πάλι μια κλεφτή ματιά σε αυτόν τον κήπο, ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας

37 σχόλια:

  1. ελα ρε συ!!!
    τι ωραια αναρτηση!
    τρυφερη!
    μοσκοβολαει αναμνηση!
    μυριζει γιαγια!
    και εχω τρελλη αδυναμια στις γιαγιαδες!

    καλο σκ φιλη μου! <3 <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Κική μου!
      Αυτή η μυρωδιά των γιαγιάδων είναι χαραγμένη βαθιά στην καρδιά!
      Τα φιλιά μου καλά να περάσεις το σ/κ.

      Διαγραφή
  2. Πολύ νοσταλγικό κείμενο Ελενάκι μου!
    Θυμήθηκα ξανά τις αγαπημένες μυρωδιές της γιαγιάς μου. Μία απ' αυτές, ήταν απ' τις τηγανίτες που μας ετοίμαζε τα κυριακάτικα απογεύματα...
    Να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου αυτές οι τηγανίτες ήταν κόλαση σκέτη, χωρίς να έχουν κάτι τρομερό από υλικά μπήκαν στην καρδιά μας σαν ότι πιο νόστιμο!
      Τα φιλιά μου καλό σκ!

      Διαγραφή
  3. Συναρπαστικό το ταξίδι σου στο χρόνο Ελενάρα μου!
    Να ευγνωμονείς το παιδί που σε οδήγησε στον "κήπο" των παιδικών σου χρόνων... Τίποτα δεν γίνεται τυχαία τελικά, δεν συμφωνείς κι εσύ;...

    Υ.Γ Κάνω έκκληση: πίσω θάλασσα και μπροστά χιονάνθρωποι και έλατα χιονισμένα;; Έλεος μαντάμ! Για κάνε μια παρέμβαση σε παρακαλώ! Κυρίως στη θάλασσα! Τη βλέπω και τουρτουρίζω (κι άλλο!) Χαχα! Φιλάκια γλυκά και στην κοριτσάρα σου από μένα! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eντάξει μαντάμ το άλλαξα!
      Μην βαράς σου έβαλα συννεφάκια!!
      Φιλί τεράστιο!!!!!!!

      Διαγραφή
    2. Βλέπω τον ακούς τον καπετάνιο!!! Με γεια! Πολύ-πολύ ωραίο! :))
      Όσο για τη μουσική, είδα στο προφίλ σου πως σου αρέσουν όλες!! Άρα, ούτε εσύ έχεις σύνορα ωρέ!! Χαχα!! Καλημέρα κι από δω! :))

      Διαγραφή
    3. Nτάξει ωρέ κορίτσι να το δεχτώ το τραγούδι το β΄δει κλιπ όμως μάνα μου δεν υπάρχει είναι από άλλο κόσμο!
      Χαχα!!
      Φιλιά!!

      Διαγραφή
  4. τι τρυφερό,συγκινητικό και ρομαντικό....μας ταξίδεψες μαζί σου... ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Δελφινάκι μου γλυκό!
      Αλλαξα και το φόντο γιατί η αποπάνω σου βαράει!!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. μόλις μπήκα στη σελίδα σου χτες το μάτι μου έπεσε στο γιορτινό στολισμό και μετά στο φόντο η θάλασσα... ήταν αντίθετο ναι , αλλά δελφινάκι δε πείραξε γιατί δελφινάκι αγαπά θάλασσα...είναι το σπίτι του :)

      Διαγραφή
  6. (✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫ Mετά απο πολύ καιρό λογω στρατου είπα να μπω στο σπιτικο μου για να σας ευχηθω!!Γιορτες ερχονται και περνω απο το σπιτικό σου να ευχηθω ΚΑΛΑ ΜΑΓΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ γεμάτα υγεία-αγάπη - ευτυχια.Οι Αγιες μέρες ας απαλύνουν τον πόνο σε οσους υποφέρουν και ας δώσουν σε όλους μας οτι πιο ανθρώπινο υπάρχει για να νιώσουμε όμορφα!!(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫ Kαλως σε βρηκα και εδω στο σπιτικο σου το νεο.Ολα πανεμορφα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ σκρουτζάκο που πέρασες και για τα καλά σου λόγια!
      Αντε να τελειώνεις με τα στρατά γιατί μας έλειψες!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  7. Ωωωω! Τι αναμνήσεις...
    Η γιαγιά μου είχε μια αυλή γεμάτη τενεκέδες με ματζουράνα, βασιλικό, δυόσμο και αρμπαρόριζα. Κληματαριά, συκιά, κορομηλιά και γύρω-γύρω τριανταφυλιές και
    κρίνα..στη γωνιά το κοτέτσι, και στο κλουβάκι το καναρίνι να ξεσηκώνει τη γειτονιά, ήταν ένας μικρός παράδεισος!
    Φιλί γλυκό στην κορούλα σου, που σε οδήγησε στη μικρή όαση και σου ξύπνησε μνήμες..
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Αννιώ μου!
      Αυτοί οι τενεκέδες με τα λουλούδια ήταν ότι πιο όμορφο σε έβρισκε όταν έμπαινες στις αυλές παλιά!
      Πολλά φιλιά και σε σένα και στην οικογένειά σου καλά να περάσετε στις γιορτές και πάντα ευτυχία!!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  8. Υπέροχες εικόνες και τα μεθυστικά σου αρώματα τα νιώθω να με πλημμυρίζουν!
    Τι όμορφες εποχές όλοι νοσταλγούμε εκείνες τις λουλουδιασμένες αυλές τις γλυκές γιαγιάδες που μας γέμιζαν αγκαλιές και γλυκά πάντα!

    Φιλιά θαλασσινά γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eτσι ακριβώς είναι θαλασσινό κορίτσι!
      Αυτές οι όμορφες εποχές θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας χαραγμένες!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  9. Μια υπέροχη και τρυφερή αφήγηση γλυκιά Έλενα! Έχω παρόμοιες μνήμες και με συγκίνησες βαθύτατα! Το ανέπτυξες με μυθιστορηματικό τρόπο, με αποτέλεσμα να ρουφήξει κάθε λέξη χωρίς αναπνοή ο αναγνώστης! Δημιουργικά τόσο ενδιαφέρον το έπλασες!!! Μπράβο!!!
    Να είσαι καλά Έλενα μου και να έχεις ένα γλυκό βραδάκι! Φιλιά πολλά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σ' ευχαριστώ που διάβασες και ψήφισες το ποίημα "Η Αντάμωση"!!!
    Πάντα η χαρά κι η ευτυχία ν' ανταμώνουν στη ζωή σου! Φιλιάάάά:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνι μου!
      "Η Αντάμωση" μου άρεσε πολύ ήταν από αυτά που ψήφισα όπως είπα γιατί μου έμειναν στο μυαλό στο τέλος!
      Τα φιλιά μου να είσαι πάντα ευτυχισμένη και εσύ!
      Σμουυυτσςςςςςςς!!!!!!!

      Διαγραφή
  11. Ο κήπος της μαμάς μου!
    Με ταξίδεψες στα παιδικά μου χρόνια Ελενάκι μου!
    Σε ευχαριστώ!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πόσο όμορφη ανάρτηση!!
    Γεμάτη μνήμες και μυρωδιές!
    Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου μακάρι να τις είχαν όλα τα παιδιά του κόσμου τέτοιες μνήμες!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  13. Θα σταθώ στο γεγονός ότι ενώ εσύ προσπερνούσες καθημερινά αυτόν τον κήπο, το κοριτσάκι σου τον είχε εντοπίσει.
    Αυτό κάτι σημαίνει. Για όλους μας!
    Δίνουμε (;) σημασία στη γενική εικόνα παραβλέποντας τη λεπτομέρεια. Βλέπουμε παντού πολυκατοικίες, ανθρώπους, αυτοκίνητα, την ίδια τη ζωή, να τρέχουν να προλάβουν και μας διαφεύγει η ομορφιά.
    Δεν την βλέπουμε ή την προσπερνάμε.
    Στην καθημερινή σας διαδρομή υπάρχει ένας κήπος με μυρωδιές, πουλιά και πεταλούδες. Η φύση μέσα στην …παραφύσει.
    Η αγνή ψυχή του μικρού παιδιού ξέρει να διαλέγει. Εμείς, πάλι, όχι.
    Είδες πόσα μας δίδαξε το παιδί σου;
    Δωσ’ της ένα φιλί γι’ αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα την χιλιοφιλήσω γι' αυτό Πέτρο!
      Δυστυχώς δεν δίνουμε σημασία σε αυτά που πρέπει, στα σημαντικά, μας τρώει η καθημερινότητα και εμείς το επιτρέπουμε!
      Πόσο δίκιο έχεις!
      Τον τελευταίο καιρό την ακούω την μικρή μου και την ρωτάω για διάφορα πράγματα, μπας και πάρω λίγο από την αγνότητα, την αθωότητα και την ενέργειά της!
      Τα φιλιά μου και την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  14. H γιαγιά μου έκοβε γιασεμιά, τα έραβε με λίγη κλωστή, και τα έκανε μπουκετάκια, τα καρφίτσωνε στο πέτο της ή απλά έβαζε τα ανθάκια στο τραπέζι έξω στη βεράντα. Τι μοσχοβολιά που ανέδιδαν. Και ένα περίεργο πράγμα, όσο και τα έκοβε, τόσο την άλλη μέρα ήταν γεμάτη λουλούδια. Μοσχοβολούσε ο τόπος απ' αυτά τα γιασεμιά. Είχε πιάσει όλη την πίσω αυλή και είχε αναριχτεί μέχρι τη σκεπή. Και οι γαρδένιες της, μέσα σε τεράστια βαρέλια, έκαναν κάτι τεράστια άνθη, τα οποία απαγόρευα ρητά να τα κόβουνε. Καθόμουν δίπλα τους και απλά ανάσαινα ευωδιά. Σε συνδιασμό με τη θαλάσσια αύρα, οποία ευτυχία. Πάνε αυτές οι υπέροχες στιγμές, αλλά μου έμεινε η αγάπη γι' αυτά τα δύο είδη. Σοφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μενα Σοφία μου είχε γιασεμιά η γιαγιά μου!
      Αυτές οι μυρωδιές έμειναν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη μου στην κυριολεξία!
      Τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή
  15. Τι ομορφες αναμνησεις Ελενα , ειδες η μικρη σου πως τον εντοπισε τον κηπο , παντα η γη μας ελκυει και ιδιαιτερα τα παιδια , σου ευχομαι να ζησεις καποτε σε ενα τετοιο σπιτι σαν της γιαγιας σου, καλες γιορτες και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι Μαράκι μου!
      Καλές γιορτές και σε σένα και πάντα όμορφες μυρωδιές η ζωή μας!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  16. Ήρθα αργοπορημένη και χαμογελώ συγκινημένη γιατί σήμερα έκανα ανάρτηση που δείχνει πως τα παιδιά μας δίνουν πολλά μαθήματα νοοτροπίας.. και δύναμης!
    Υπέροχο το κείμενό σου.. Να θυμάσαι και να βρίσκεις πάντα "κήπους" στην καθημερινότητά σου με ή χωρίς "υποδείξεις" της κόρης σου..!! :)
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Kατερινα μου σε ευχαριστώ πολύ απο το στόμα σου και στου Θεού το αυτί πάντα κήποι στην ζωή μας!!
    Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!

    Διάβασα σήμερα (στο πρωινό της... ξαγρύπνιας) μέχρι και τα "σχόλια"...
    Εύγε σας,
    και θα επανέρχομαι.
    Καλές Εορτές,
    Υιώτα
    "αστοριανή", ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mεγάλη μου τιμή Γιώτα μου που μας επισκέφτηκες!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, έχουν μεγάλη σημασία για μένα χαρά μου να έρχεσαι όποτε μπορείς!
      Καλές γιορτές και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

      Διαγραφή