Όταν τα μάτια σου
κοιτώ, όλο τον κόσμο τον κρατώ
πονάω, λιώνω και
δεν ζω, δεν έχω στη ζωή σκοπό
μόλις το δάκρυ σου θα δω.
Το γέλιο όμως όταν βγει και ανατείλει όλη η
γη
γαλήνη θα
γεμίσει και ολόκληρη θα ανθίσει,
για σένα αγάπη μου όλη η φύση.
Γαλήνη θα ‘ρθει να με βρει και ένα μυστικό στο
αυτί θα πει,
να σε καλή και να αγαπάς ετούτη την
μικρή
γιατί είναι η πιο μοναδική
με κόπο και με αγάπη έχει φτιαχτεί
να ολοκληρώσει την δική σου την ζωή.
Λοιπόν όπως σας είπα ήταν να μην πάρω φόρα με την ποίηση.
Αυτή την φορά υπεύθυνο είναι το Δελφινάκι με τον ποιητικό διαγωνισμό του, περισσότερα εδώ http://goniagalinis.blogspot.gr/2013/12/5.html
Λοιπόν ελπίζω να σας αρέσει και να αρέσει και στο γλυκό μου Δελφινάκι!
Και βέβαια καταλαβαίνεται σε ποιον το αφιερώνω!
Πολλά φιλιά σε όλους!