Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Γαλήνη για το Δελφινάκι!



Όταν τα μάτια σου κοιτώ, όλο τον κόσμο τον κρατώ
πονάω, λιώνω και δεν ζω, δεν έχω στη ζωή σκοπό
μόλις το δάκρυ σου θα δω.
  Το γέλιο όμως όταν βγει και ανατείλει όλη η γη
     γαλήνη θα γεμίσει και ολόκληρη θα ανθίσει,
για σένα αγάπη μου όλη η φύση.
  Γαλήνη θα ‘ρθει να με βρει και ένα μυστικό στο αυτί θα πει,
          να σε καλή και να αγαπάς ετούτη την μικρή
γιατί είναι η πιο μοναδική
με κόπο και με αγάπη έχει φτιαχτεί
να ολοκληρώσει την δική σου την ζωή.

Λοιπόν όπως σας είπα ήταν να μην πάρω φόρα με την ποίηση.
Αυτή την φορά υπεύθυνο είναι το Δελφινάκι με τον ποιητικό διαγωνισμό του, περισσότερα εδώ  http://goniagalinis.blogspot.gr/2013/12/5.html 


Λοιπόν ελπίζω να σας αρέσει και να αρέσει και στο γλυκό μου Δελφινάκι!
Και βέβαια καταλαβαίνεται σε ποιον το αφιερώνω!
Πολλά φιλιά σε όλους!

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Ένα λεπτό! Συμπόσιο Αριστέας!





Ένα λεπτό πιο πριν και όλα θα είχαν εξαφανιστεί!
Πίκρα, πόνος, φόβος και σιωπή
Ένα λεπτό πιο πριν και ίσως η ζωή όλα να τα είχε δει
Σε κάθε βλέμμα, σε κάθε πνοή, από τα χείλη σου θα είχε κρεμαστεί
Ένα λεπτό πιο πριν και θα ‘σουνα πάντα εκεί
Να με κοιτάς και να έχει νόημα η ζωή
Να με κρατάς και να μην είχαν όλα μέσα μου χαθεί
Ένα λεπτό πιο πριν και θα ‘ξερα αν ήσουνα εσύ
Εσύ που ήξερα πως για μένα είχες γεννηθεί
Μόνο ένα λεπτό πιο πριν και ο έρωτας θα είχε σωθεί
Από του χρόνου την γρήγορη ροή
Μόνο ένα λεπτό πιο πριν!  


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο όμορφο Συμπόσιο της Αριστέας.
Το συμπόσιο της Αριστέας είναι ένας πολύ όμορφος διαγωνισμός, που όσοι συμμετέχουν καταθέτουν ένα κομμάτι του εαυτού τους και μάλιστα σε δημόσια θέα.
Θα σας πω ότι δεν το έχω με την ποίηση, είμαι από την φύση μου πολύ της λογικής και δεν έχω πολύ μεγάλη φαντασία.
Μία μέρα όμως που άκουγα ένα τραγούδι πολύ αγαπημένο μου, θυμήθηκα μια στιγμή της ζωής μου και οι λέξεις άρχισαν να βγαίνουν από μόνες τους.
Εντάξει δεν έγινα και Κίπλινγκ, αλλά πολύ μου άρεσε η διαδικασία!

Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την Αριστέα για το κίνητρο, όσους συμμετείχαν και όσους ψήφισαν.

Και όπως είπα και στο Αριστάκι άντε να μην αργεί για το επόμενο γιατί πήρα φόρα και ο Θεός βοηθός!
Χαχα!

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Το μέτρημα!


Έχει νόημα να τους μετρήσεις, τους έχεις καταλάβεις, σου έδωσαν κάτι, τους έδωσες κάτι ήταν απλά περαστικοί!
Έχουν νόημα όλες αυτές οι ερωτήσεις;
Χρειάζεται το μέτρημα;
Το κάνεις πάντα ενστικτωδώς, όταν τρως χαστούκια, όταν δεν έχει νόημα τίποτα, όταν κοιτάς γύρω σου να πιάσεις ένα χέρι, όταν πονάς;
Δεν ξέρω, απλά το κάνεις.
Σας το αφιερώνω σήμερα λοιπόν, σε όλους!

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα ΄θελα να τους κρατήσω.
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι όσους πήρε το σκοτάδι.
Τους εκείνους, τους τυχαίους 
τους πολύ προσωπικούς!





Πολύ αγαπημένο τραγούδι, ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος γράφει ότι σκέφτομαι, ο Θέμη Καραμουρατίδης το ντύνει μουσικά σαν χάδι και η Νατάσσα το ερμηνεύει μοναδικά!

Την καλημέρα μου, σε όλους τους ανθρώπους της ζωής μου!

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Βραβειάκι!!

Η φίλη μου η Κική μου χάρισε ένα πολύ ωραίο βραβείο!




Το βραβείο πρέπει να ακολουθείτε από τους παρακάτω κανόνες:

1. Να γράψεις έντεκα πράγματα για τον εαυτό σου.
2. Να απαντήσεις στς 11 ερωτήσεις αυτού που σου το χάρισε και να απευθύνεις και εσύ 11 σε αυτούς που θα το δώσεις.
3. Βράβευσε 11 άτομα.
4. Ενημέρωσέ τους ότι τους βραβεύεις.


Ξεκινάμε λοιπόν:

Εχω τρέλα με την κόρη μου.
Διαβάζω σαν την τρελή.
Εκνευρίζομαι αμέσως με το άδικο
Δεν μπορώ να βλέπω παιδιά να υποφέρουν, γονατίζω.
Θα ήθελα να ήμουν πριγκίπισσα, σε άλλη χώρα εννοείται.
Τρελαίνομαι για βόλτες.
Σιχαίνομαι την ηλιθιότητα.
Έκοψα το κάπνισμα εδώ και εναμισι χρόνο και είμαι πολύ περήφανη γι' αυτό.
Το αγαπημένο μου φαγητό είναι το ψωμί.
Προσπαθώ να μην βρίζω πολύ, αλλά μεταξύ μας στην χώρα που ζούμε δεν γίνεται αυτό.
Απεχθάνομαι την αχαριστία.

Αυτά λοιπόν είναι κάποια πράγματα για μένα, που μου ήρθαν εντελώς αυθόρμητα.

Τώρα πρέπει να απαντήσω στις ερωτήσεις της Κικής:

1) Αν μιλούσες στον εαυτό σου σαν να ήταν ξένος, αυτή την στιγμή τι θα του έλεγες.
Ηow you doing?

2) Αν μπορούσες να αλλάξεις τον κόσμο με ποιες κινήσεις θα το έκανες. Τρεις θα ήθελα.
Θα εξαφάνιζα την απληστία, την αχαριστία και την κακία.

3) Αν είχες μια μαγική ικανότητα πια θα ήταν γιατί και πως θα την χρησιμοποιούσες.
Θα ήθελα να μπορώ να εξαφανίζομαι όποτε θέλω και να διακτινίζομαι θα έκανα κάτι πλάκες σε κάποιους! Χαχαχα!

4) Αν μπορούσες να αλλάξεις μια μέρα απο την ζωή σου πια θα ήταν αυτή;
Θα ήθελα να αλλάξω τις μέρες που έχασα αγαπημένους μου ανθρώπους.

5) Τι σου δίνει χαρά και τι στεναχώρια;
Μου δίνει χαρά η κόρη μου με στεναχωρεί η αδικία.

6) Τι σε ηρεμεί και τι σε ταράζει;
Με ηρεμεί η κόρη μου και με ταράζει το πρώην αφεντικό μου που εξακολουθεί να με ενοχλεί και να μου σπάει τα νεύρα.

7) Τι αντέχεις και τι όχι;
Αντέχω πολλά δεν αντέχω την αδικία( το ξανάπα αυτό νομίζω)

8) Αν μπορούσες να φτιάξεις ένα έργο στην Ελλάδα ποιο θα ήταν αυτό;
Θα έφτιαχνα πολλά σπίτια για τους άστεγους για να μην ξανακοιμηθεί κανένας άνθρωπος στον δρόμο!

9) Αν μπορύσες να κατεδαφίσεις κάποιο έργο στην Ελλάδα ποιο θα ήταν αυτό;
ΤΟ ΤΡΑΜ!!

10) Τι θα άλλαζες πάνω σου και γιατί;
Να αγχώνομαι λιγότερο για ευνόητους λόγους.

11) Τι είναι αυτό που αγαπάς πάνω σου και θέλεις να εξελίξεις;
Το ένστικτό μου.

Ουφ τελείωσα!
Τα κατάφερα!


Τώρα πρέπει να βάλω εγώ 11 ερωτήσεις για όσους πάρουν το βραβείο.
Λοιπόν πάμε:

1. Σε ποια χώρα θα ήθελες να ζεις;
2. Ποιος ήρωας απο καρτούν θα ήθελες να ήσουν;
3. Ποιο τραγούδι σε έχει στιγματήσει;
4. Ποια ταινία θα μου πρότεινες;
5. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ταξιδιωτικός προορισμός;
6. Πόσες φορές έφαγες σήμερα;
7. Τι δώρο θα ήθελες να σου φέρει ο Αγιος  Βασίλης;
8. Ποια ξένη γλώσσα θα ήθελες να μάθεις και γιατί;
9. Εχεις πει ποτέ ψέμα;
10. Τι προτιμάς βουνό ή θάλασσα και γιατί;
11. Κατσικάκι στο φούρνο με πατάτες ή μακαρονάδα;

Αυτά είχα να πω!

Θα ήθελα πολύ να απαντήσουν στις ερωτήσεις αν θέλουν οι:

Kανελλάκη μου!
Αριστάκι!
Πετροκόριτσο
Πτηνό!
Xristin
Κοκο!
Το Σοφάκι

Βραβεύω επίσης και όλους όσους άντεξαν και διάβασαν αυτή την ανάρτηση και τους χαρίζω το βραβείο με όλη μου την καρδιά.

Πολλά φιλιά σε όλους ελπίζω να μην σας κούρασα!



Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Η σπηλιά!



Έλα ψυχή μου,
στη μυστική σπηλιά μαζί να μπούμε
να την εξερευνήσουμε...
Εκεί όπου θεοί και δαίμονες,
άγγελοι και δράκοι  
στου ονείρου το λυκαυγές
συναπαντιούνται...
Εκεί, στη μυστική σπηλιά,
να ψάξουμε για αλήθειες μόνο.
Προσεκτικά.
Επίμονα.
Καρτερικά.
Στα αδιέξοδα 
δρόμους να επιλέξουμε
αυθωρεί.
Κάνει ψύχρα εκεί, μου είπανε.
Κάνει σκοτάδι.
Κι ίσως σκιαχτούμε...
Και οι αισθήσεις δεν βοηθούν,
καθόλου δεν βοηθούν,
στην αναζήτηση αυτή....
Τι κι αν ακούς,
αν βλέπεις στις σκιές;
Η όσφρηση ανώφελη.
Η γεύση περιττή.
Το χέρι κι αν αγγίξει,
τα μυστικά που αναζητώ πώς να γνωρίσει;
Πώς να ανεχθούμε τη σήψη
τη δυσωδία που έρχεται από τα έλη του νου
καθώς ακίνητα έμεναν για χρόνους τα νερά του;
Ούτε ένα τόσος δα κυματισμός...
Πώς να τα κάνουμε ξανά να κινηθούν;
Αυτή είναι η έννοια μου,
το μόνο μέλημά μου.
Στα αδιέξοδα ψυχή μου μη φοβηθείς.
Στα πόδια μη το βάλεις.
Να τον πας το δρόμο μέχρι που πάει....
Κι ας πονάει.
Δεν είναι αναλγησία από μέρους μου ψυχή μου.
Είν' που μου' πανε πως από τα σκοτάδια 
τα βαθιά 
επάνω σαν ανέβουμε ξανά
το φως θα φέξει πιο δυνατά!


Το αριστούργημα αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ, είναι της γλυκιάς μου της Αριστέας και ήθελα να το βάλω και εγώ στο δικό μου blog.
Την ευχαριστώ πολύ που μου το δάνεισε!
Η φωτογραφία δεν μου έβγαινε όπως ήθελα και όπως έπρεπε ελπίζω να με συγχωρέσει!
Της στέλνω το πιο γλυκό φιλί!

Και ναι κατόπιν οδηγιών της Αριστέας τα κατάφερα και έφτιαξα λίγο και την φωτογραφία!
Αχ βρε Αριστάκι τι θα κάναμε χωρίς εσένα!


Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Θα ‘ρθώ!!



                       
                             Θέλω να τρέξω πίσω σου να δω

                              Κάποτε μου πες δεν μπορώ

                            Θέλω να τρέξω πίσω σου, μα πως

                         Θα ‘ρθω, και πάλι θα ‘ρθω να σε βρω

            Θα είμαι εκεί ώσπου να δω, πόσο μπορώ να σε αγαπώ
                         Πόσο μπορώ μέσα απ' τα μάτια σου να δω
         Θα κουραστώ, θα τρέξω, κάθε ανάσα θα χαρίσω στο Θεό
                             Μα θα ‘ρθω, θα ‘ρθω, να σε βρω!


                                




Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Αγαπημένο μου 2014!



Λοιπόν αγαπημένο μου 2014, μοναδικό, καταπληκτικό και φανταστικό 2014, να είσαι σε παρακαλώ πολύ καλό μαζί μας, γιατί ο προκάτοχός σου το 2013 μας πόνεσε λίγο.
Εσύ όμως, τόσο φανταστικό που είσαι, θα μας φερθείς πολύ καλύτερα είμαι σίγουρη.
Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα και δεν βλέπω να ασπρίζουν οι μέρες μας τόσο εύκολα, επειδή απλά ήρθες εσύ φανταστικέ χρόνε, πες μας πόσα θες να βάλουμε ένα έκτακτο χαράτσι και να στα δώσουμε προκειμένου να δούμε αυτή την ριμάδα την άσπρη μέρα που ακούμε τόσα χρόνια τώρα.
Μην ντρέπεσαι, στην Ελλάδα βρίσκεσαι, έχουμε συνηθίσει από κάτι τέτοια, μην σου πω ότι τα γουστάρουμε κιόλας.
Ένα ποσό πες μας και θα τα βρούμε!
Όταν όμως ορίσουμε το ποσό και το πάρεις, θα φέρνεις μετά μόνο καλά πράγματα, θα φροντίσεις να βάλεις λίγο μυαλό σε κάποιους και θα γίνεις ο πιο φανταστικός χρόνος για όλους.
Να μείνεις στην ιστορία σαν τον πιο καταπληκτικό χρόνο που έχει περάσει ποτέ!
Λοιπόν περιμένω να μου πεις πόσα θες και μετά όλα θα γίνουν.

Φανταστικέ καταπληκτικέ χρόνε!!