Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

"Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ"

Η αγαπημένη μας Πεταλουδίτσα σκέφτηκε κάτι πάρα πολύ όμορφο μπας και ξεκουνηθούμε και δώσουμε έναυσμα σε όλους, να δείξουμε λίγη αγάπη και καλοσύνη!
Το concept είναι η διάδοση της ελπίδας όπως είπε και το Πεταλούδι!!
Πολύ όμορφη λέξη και πολύ απαραίτητη!
Χωρίς αυτή απλά θα πάψουμε να ζούμε!

Η δική μου ιστορία έχει να κάνει με κάτι που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!

Ιούνιος 1995,  μόλις έχω γυρίσει από ένα ξενύχτι και έχω κάτσει στο κρεβάτι, 3.15 το πρωί!
Ξαφνικά αρχίζει να κουνιέται το σύμπαν.
Ωπα λέω, σεισμός είναι ή τα ξίδια που ήπιαμε!!
Βγαίνω έξω από το σπίτι μαζί με την αδερφή μου και βέβαια πάρα πολύς κόσμος και κοιτάμε γύρω μας σαν χαμένοι.
Πρωτόγνωρο συναίσθημα γιατί δεν είχα ξαναζήσει κάτι τόσο μεγάλο.
Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει όταν ανοίξαμε το πρωί την τηλεόραση και αντικρίσαμε τον χαμό που είχε γίνει!
6,1 ρίχτερ 16 Ελληνες και 10 Γάλλοι τα θύματα και πολλές καταστροφές! 


Τα θύματα ήταν αποτέλεσμα της κατάρρευσης μια πολυκατοικίας και του ξενοδοχείου Ελίκη στο κέντρο της πόλης του Αιγίου.
Μέσα στην πολυκατοικία και ο μικρός τότε Ανδρέας Μπογδάνος.
Αγωνιούσαμε όλοι αν θα τα καταφέρει, αν θα καταφέρουν να τον βγάλουν σώο!
Οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να σώσουν τους ανθρώπους που είχαν θαφτεί κάτω από τσιμέντο και σίδερα, έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν όσους μπορούσαν.
Πόσο τραγικό θα είναι να ακούς ανθρώπους να σου φωνάζουν, ανθρώπους θαμμένους στην κυριολεξία και να μην μπορείς να τους φτάσεις.
Με αγωνία να σκάβεις με ότι εργαλείο βρεις, με τα χέρια, με φτυάρια, ο ιδρώτας από το άγχος και την αγωνία να τρέχει στα μάτια σου και εσύ να προσπαθείς να τους φτάσεις, όσο πιο γρήγορα μπορείς, γιατί και τα λεπτά έχουν σημασία!!
"Βγες έξω" να σου φωνάζουν και εσύ να μην θες να τα παρατήσεις!
Έχεις μπει μέσα με φοβερό κουράγιο, με φοβερούς μετασεισμούς, χωρίς κράνος, με το ζόρι ανασαίνεις.
Πως να παρατήσεις μια ανθρώπινη ζωή και μάλιστα ενός παιδιού για να βγεις να ξεκουραστείς και να πάρεις ανάσα!
Και η ανάσα του παιδιού;
Ακόμα και ο Θεός εκείνη την ώρα σου δίνει υπεράνθρωπη δύναμη, να κρατηθείς και να κρατήσεις την ζωή αυτού του παιδιού μαζί σου.
Παναγιώτης Νίκας, 21 ώρες μετά, με τον μικρό Αντρέα και τις ευχές και τα κλάματα όλου του κόσμου στα πόδια του!


Δεν τα παράτησε και δεν τον παράτησε και ο μικρός και δεν τους παράτησε και ο Θεός!!
Όλη η χώρα κάνει τον σταυρό της και εύχεται να είναι καλά και οι δύο!
Χάθηκαν 26 άνθρωποι αλλά ο Παναγιώτης Νίκας μας χάρισε την ζωή του Αντρέα!
Την ελπίδα!!
Πριν από τρία χρόνια έφυγε από την ζωή αλλά ο "μικρός" Αντρέας και πολύς κόσμος θα τον θυμάται για πάντα για την αυτοθυσία του και το πείσμα του!

Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, απλά ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ και όταν καμιά φορά είμαι κουρασμένη και με παίρνει από κάτω, όπως όλο τον κόσμο, τον φέρνω στην μνήμη μου να παλεύει για την ανάσα του Αντρέα και ξυπνάω!
Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας!
Ας παλέψουμε αξίζει τον κόπο!

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Καλό Πάσχα!!!


Επειδή αγαπημένοι μου φίλοι θα απουσιάσω για λίγες μέρες και δεν θα έχω σχεδόν καθόλου πρόσβαση στο ιντερνετ, θα ήθελα να σας ευχηθώ να περάσετε όλοι υπέροχα!!
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση σε όλους!
Να φάτε να πιείτε και να περάσετε καλά, αλλά να προσέχετε γιατί μετά την νηστεία μπορεί να σας πέσει βαρύ και να σας βγει ξινό!
Αριστέα μόνο για σένα είμαι σίγουρη ότι δεν θα έχεις προβλήματα από το πολύ φαγητό!
Εύχομαι η Ανάσταση να φέρει περισσότερο μυαλό σε κάποιους μπας και σταματήσουν να μας ταλαιπωρούν να τους δώσει φώτιση ο καλός Θεούλης!
Ετσι καλέ μου Θεούλη;;
Πολλά φιλιά σε όλους και θα τα ξαναπούμε σε λίγες μερούλες!!

                          Καλό Πάσχα σε όλους!!



Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Ιστορίες του καφενέ! STOP!!



-Κε Μιχάλη μου μου μου δίνετε μια πορτοκαλάδα;;
-Τι έπαθες αγόρι μου και είσαι λαχανιασμένος;
-Τίποτα έτρεχα λίγο για να προλάβω ένα φίλο μου.
-Κάτσε παιδί μου να ξεκουραστείς. Πιες την πορτοκαλάδα σου και κάτσε εκεί λίγο δίπλα στο παράθυρο!
-Ευχαριστώ πολύ Κε Μιχάλη.
-Τι έχεις αγόρι μου, τον τελευταίο καιρό έρχεσαι κάθε μέρα τρέχοντας εδώ, κάθεσαι φοβισμένος στο παράθυρο και φεύγεις αργά το απόγευμα.
Τίποτα κε Μιχάλη απλά έρχομαι για να προλάβω να πιω μια πορτοκαλάδα πριν πάω σπίτι να διαβάσω.
-Εντάξει παιδί μου πάντως αν χρειαστείς κάτι εγώ θα είμαι εδώ.
-Ευχαριστώ πολύ κε Μιχάλη, φεύγω τώρα πέρασε η ώρα.
-Καλό βράδυ Σωτήρη μου!
Πέρασαν οι μέρες και ο Σωτήρης δεν ξαναεμφανίστηκε.
Μια μέρα είδε την μητέρα του ο κος Μιχάλης και την πλησίασε να την ρωτήσει τι κάνει ο Σωτήρης.
-Ασε κε Μιχάλη μου, ο Σωτήρης είναι στο νοσοκομείο καταχτυπημένος σχεδόν σακατεμένος.
Του κυρ Μιχάλη του έπεσε το ποτήρι από το χέρι.
-Τι έπαθε το παιδί!
-Δεν ξέρω κε Μιχάλη μας φώναξε ένα βράδυ ένας γείτονας, τρέξαμε και βρήκαμε τον Σωτήρη κοντά στο σπίτι σε ημιλιπόθυμη κατάσταση μέσα στην μέση του δρόμου.
Τον πήγαμε γρήγορα στο νοσοκομείο, του κάναμε ένα σωρό εξετάσεις και οι γιατροί μας είπαν ότι κάποιοι τον ξυλοκόπησαν άγρια, χωρίς έλεος.
Μα γιατί κε Μιχάλη, τι μπορεί να ήθελαν από ένα παιδί, ούτε λεφτά είχε μαζί του, ούτε το κινητό του είχαν πάρει. Δεν μπορώ να καταλάβω!
-Ο Σωτήρης τι λέει;
-Ο Σωτήρης δεν λέει τίποτα κλαίει βουβά και δεν μιλάει σε κανέναν και έχει έναν απίστευτο φόβο όταν τον πλησιάζει κάποιος. Ποιος έκανε τέτοιο κακό στο παιδί μου κε Μιχάλη δεν μπορώ να καταλάβω!
Εγώ ήρθα να σε βρω γιατί ξέρω ότι τα απογεύματα ερχόταν εδώ και καθόταν μήπως ήξερες κάτι μήπως σου είχε πει κάτι.
-Όχι κα Ανθή δεν ξέρω κάτι, ερχόταν πράγματι εδώ, ήταν πάντα λαχανιασμένος και κοιτούσε έξω από το παράθυρο, αλλά δεν μου είχε πει κάτι.
Μπορώ να έρθω να τον δω;
-Ναι βέβαια θα του κάνει καλό πάντα σας συμπαθούσε.
-Ευχαριστώ πολύ, θα έρθω σήμερα κιόλας.
-Θα σας περιμένω.
Ο κος Μιχάλης πήρε ένα κουτί γλυκά και πήγε να δει τον Σωτήρη.
Μόλις μπήκε στο δωμάτιο τα έχασε.
Αντί να δει τον Σωτήρη που ήξερε, στην θέση του ήταν ένα κουβάρι τυλιγμένο με μια κουβέρτα χωρίς ούτε ένα ίχνος καθαρού δέρματος.
Ο πόνος και ο φόβος ξεχείλιζε από παντού, από τα μάτια, από το στόμα, από το σώμα, από παντού.
Τον πλησίασε και πήγε να του χαιδέψει τα μαλλιά.
Ο Σωτήρης ενστικτωδώς τραβήχτηκε και ο Κος Μιχάλης τράβηξε πίσω το χέρι του αμέσως.
-Τι έγινε παιδάκι μου ποιος το έκανε αυτό και γιατί, γιατί δεν μιλάς σε κανέναν να πεις τι έγινε, τι φοβάσε, κανείς δεν μπορεί να σε πειράξει τώρα.
Ο Σωτήρης τον κοίταγε και δεν μίλαγε μόνο έτρεχαν βουβά δάκρυα από τα μάτια του και έβρεχαν τις πληγές του.
-Πες μου αγόρι μου και σου υπόσχομαι ότι δεν θα πω σε κανένα τίποτα, οι συμμαθητές σου το έκαναν;
-Ο Σωτήρης πετάχτηκε επάνω σαν ελατήριο παρά τους πόνους που τρύπαγαν το κορμί του.
-Που το ξέρετε αυτό, ποιος σας το είπε, όχι ψέματα είναι δεν με πείραξε κανείς, κανείς, προσέχτε είναι επικίνδυνοι θα σας κάνουν κακό, πρέπει να φύγετε, φύγετε σας παρακαλώ!
Σας παρακαλώ φύγετε και αφήστε με μόνο μου.
-Ηρέμησε αγόρι μου, δεν θα πω τίποτα σε κανέναν, μην ανησυχείς, ηρέμησε όλα θα περάσουν, ηρέμησε.
Ο Σωτήρης ξάπλωσε στο κρεβάτι του και προσπάθησε να ηρεμήσει.
Ο κος Μιχάλης τον είδε να γίνεται πάλι ένα κουβάρι και να τρέχουν βουβά τα μάτια του δάκρυα.
Πόναγε, πόναγε παντού και ο κυρ Μιχάλης δεν μπορούσε να τον βλέπει να υποφέρει και να μην μπορεί να κάνει τίποτα.
Έπρεπε να κάνει κάτι!
Τον έδιωχνε με το στόμα, μα τα μάτια του ζήταγαν απεγνωσμένα βοήθεια.
Η ψυχή όλη είχε απλώσει το χέρι και το μυαλό τον κράταγε μακριά.
Έφυγε και δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ προσπαθώντας να βρει μια άκρη.
Δεν θα άφηνε να περάσει έτσι αυτό.
‘Ολη νύχτα περπατούσε πάνω κάτω ασταμάτητα, ώσπου ξαφνικά κοκάλωσε.
Θυμήθηκε την επόμενη μέρα από την τελευταία φορά που είχε έρθει ο Σωτήρης, κάποια παιδιά που πέρασαν έξω από το καφενείο και κοιτούσαν επίμονα μέσα.
Δεν του είχε κάνει εντύπωση τότε, αλλά τώρα κατάλαβε!
Τα θυμόταν αυτά τα παιδιά τα είχε ξαναδεί.
Ώστε έτσι λοιπόν, παιδιά το έκαναν.
Οι συμμαθητές του, οι υποτιθέμενοι φίλοι του!
Τώρα όλα θα έμπαιναν στην θέση τους.
Και για αυτά τα παιδιά και για τον Σωτήρη, όλα θα έμπαιναν στην θέση τους.
Τώρα είχε αναλάβει εκείνος!




Αυτή ήταν η δική μου ιστορία του καφενέ!
Δεν ήταν μια τυπική ιστορία σε έναν καφενέ και ίσως λίγο κουραστική, αλλά ήταν πέρα για πέρα αληθινή.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πάντα πρέπει να μιλάμε και να προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τα σημάδια!
Το  bullying έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει γίνει ένα τεράστιο πρόβλημα που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σαν κάτι πολύ σοβαρό.
Αν το παιδί σας αρνείται να πάει στο σχολείο. Αν είναι άκεφο, θλιμμένο, απόμακρο. Αν έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, ή αν παρουσιάζει τελείως διαφορετική συμπεριφορά από εκείνη που γνωρίζατε μέχρι σήμερα και αδυνατεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του, είναι πολύ πιθανό να έχει πέσει θύμα bullying.
Αν υποπτευθείτε ότι το παιδί σας είναι θύμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς, είναι σημαντικό να το ενθαρρύνετε να σας εκμυστηρευτεί τι του συμβαίνει και να το ακούσετε προσεκτικά.
Aυτό θα είναι το πρώτο βήμα για να λυθεί το πρόβλημα.


Oι ιστορίες του καφενέ ήταν ιδέα της Μαρίας Κανελλάκη με την επιμέλεια της Αριστέας, τι άλλο θα κάνει πια αυτό το κορίτσι λάστιχο την έχουμε κάνει!


Συμμετέχουν σε όλο αυτό οι:

Δημήτρης Ασλάνογλου θα φιλοξενηθεί από το Αριστάκι
Αγριμιώ
Xris Kat
Eκφρασούλα
Sofia Sofaki
Mαρία Νι
Ζωρζετούλα
Κάτια
Lysippe
Γλαύκη θα φιλοξενηθεί από το πετροκόριτσο!
Κατερίνα Βέριγκα
Λεβινάκι
Δέσποινα
Katerina Koko
Κλαυδία και πάλι από το πετροκόριτσο(αααα τι γίνεται με την Πέτρα)
Ελλη
Κατερίνα Βαλσαμίδη
Μαριλένα
Μαρία (me maria)
To Kανελλάκη μου!
Μαρία Ελενα
Φλώρα
Πέτρος Ακυβέρνητος
Αριστέα

Ουφ τελείωσα πολλά φιλιά σε όλους καλή συνέχεια!!

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Kαινούριο παιχνιδάκι βρε!!



Ονομάζεται Spring Lovers Tag και έχει τους εξής κανόνες:

1. Αναφέρουμε το άτομο που μας έκανε tag. 


2. Απαντάμε στις ερωτήσεις και γράφουμε 3 επιπλέον δικές μας ερωτήσεις σχετικές με την άνοιξη.


3. Κάνουμε tag 10 κοπέλες ή όσες θέλουμε.


4. Τις ενημερώνουμε σχετικά.


Εμένα με κάλεσε η φίλη μου η Εκφρασούλα.

Οι ερωτήσεις είναι:

1.Ποιο είναι το αγαπημένο σου σχέδιο στα νύχια για την άνοιξη ;

Λουλούδι!


2.Ποιο χρώμα κραγιόν θεωρείς must για την άνοιξη;

Απαλό ροζ!


3.Ποιο χρώμα γενικά σε "εμπνέει" την άνοιξη;

Κόκκινο!


4.Αγαπημένο outfit για την άνοιξη;

Οτιδήποτε μας έρθει στο κεφάλι!


5.Αγαπημένο ανοιξιάτικο αξεσουάρ;

Χρωματιστά βραχιόλια!


6.Αγαπημένο ανοιξιάτικο φρούτο;

Κεράσια!


7.Ποια μυρωδιά σου θυμίζει άνοιξη; 

Το άρωμα της πασχαλιάς!



8.Ποιο είναι το αγαπημένο σου βερνίκι νυχιών για αυτή την εποχή;

Γαλάζιο!



9.Ποιο είναι το αγαπημένο σου λουλούδι;

Πασχαλιά!


10.Τι συναισθήματα σε γεμίζει η άνοιξη;

Χαράς γιατί μετά έρχεται το καλοκαίρι!


11.Την άνοιξη κάνεις κάτι που δεν κάνεις τους υπόλοιπους μήνες; Α ναι τι?

Βγαίνω έξω πιο πολύ γιατί μεγαλώνει η μέρα και με τραβάει ο ήλιος έξω απο το σπίτι!


12.Ποιο άρωμα βάζεις την άνοιξη;

Οτι βάζω και το χειμώνα!


13.Πες μου κάτι που νιώθεις την επιθυμία να το αγοράσεις αμέσως μόλις μπει η Άνοιξη!

Λουλούδια!!


14.Υπάρχει κάτι που να σε αγχώνει με τον ερχομό της Άνοιξης?

Τίποτα!


15. 3 λέξεις που δηλώνουν τα συναισθήματα σου για την Άνοιξη! 

 Χαρά, βόλτες, μυρωδιές, προσμονή για το καλοκαίρι, ομορφιά, χρώματα αχ είπες μόνο τρεις συγνώμη!

Οι ερωτήσεις της  Μαρίας είναι οι παρακάτω:

16. Πες ενα λόγο που δεν σ αρέσει η Ανοιξη.

Δεν υπάρχει γιατί τρελαίνομαι για την άνοιξη!

17. Αγαπημενο σου ανοιξιατικο χρωμα ?

Κόκκινο!

18. Ποια χρωματα χρησιμοποεις στο μακιγιαζ σου την ανοιξη ?

Μωβ, ροζ!


Οι ερωτήσεις της Εκφρασούλας είναι οι παρακάτω:


1. Άν ήσουν ένας μήνας της Άνοιξης, ποιός θα επέλεγες να είσαι και γιατί;

Ο Μάιος γιατί είναι πιο κοντά στο καλοκαίρι!

2. Αφιέρωσε ένα τραγούδι στους μπλοκοφίλους σου που σου θυμίζει την Άνοιξη και πες μας και το γιατί.

Σας αφιερώνω λοιπόν το spring από τις τέσσερις εποχές του Vivaldi, είναι πολύ αγαπημένο άκουσμα και πραγματικά είναι άνοιξη αυτό το αριστούργημα!

3. Εάν έπρεπε να κάνεις μία αλλαγή στους φυσικούς νόμους που διέπουν αυτή την εποχή, ποια θα επέλεγες να είναι και γιατί;

Αν κατάλαβα καλά την ερώτηση να έριχνε λιγότερη λασποβροχή!


Τώρα έρχονται οι δικές μου ερωτήσεις:

1. Πια άλλη εποχή σου αρέσει εκτός από την άνοιξη;

2. Πιο λουλούδι θα ήθελες να ήσουν αν ήσουν λουλούδι και γιατί;

3. Τι σε κούρασε πιο πολύ τον χειμώνα που πέρασε;


Αυτά!

Καλέ νομίζω τα κατάφερα και τελείωσα και είχα ένα φόβο μήπως έρθει ο χειμώνας ξανά μέχρι να τελειώσω!
Χαχαχα!

Όποια κοπέλα θέλει μπορεί να το συνεχίσει!

Πολλά φιλιά και καλά να περνάμε όλοι, άλλωστε αν δεν το καταλάβατε από την ανάρτηση έχουμε ΑΝΟΙΞΗ!