Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Συνταγή για σουφλέ χωρίς κρέμα γάλακτος!

Λοιπόν σας το είχα τάξει πολύ καιρό ότι θα σας το δείξω και ήρθε η ώρα.

Πάρα πολύ εύκολο και πολύ νόστιμο.




Υλικά:

1 πακέτο μακαρόνια πολύχρωμα, αν θέλετε (Αριστέα για σένα το λέω) βάζετε και μαύρα μακαρόνια.

250 γρ τυρί τσένταρ

100 γρ παρμεζάνα

1 λίτρο γάλα, αν το θέλετε με πιο πλούσια γεύση πλήρες, αν το θέλετε πιο ελαφρύ, 0%

250γρ γαλοπούλα καπνιστή

Λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο




Ξεκινάμε

Βάζουμε σε μία κατσαρόλα το γάλα να βράσει με λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο και μόλις βράσει, ρίχνουμε μέσα τα μακαρόνια.






Τα αφήνουμε να βράσουν ανακατεύοντας συχνά (για να μην κολλήσουν και μείνουμε με την γλύκα) για περίπου 10 λεπτά και μετά τα γυρίζουμε μαζί με το γάλα όπως είναι σε ένα πυρέξ.





 Παίρνουμε την γαλοπούλα και την κόβουμε μικρά κομματάκια και την ρίχνουμε πάνω στα μακαρόνια.







Ρίχνουμε και το μισό τσένταρ και ανακατεύουμε όλα τα υλικά καλά.







Τέλος ρίχνουμε το υπόλοιπο τσένταρ και την τριμμένη παρμεζάνα και το βάζουμε στο φούρνο.
Το αφήνουμε στους 180 βαθμούς για περίπου μισή ώρα σε προθερμασμένο φούρνο και μετά το βγάζουμε και το τσακίζουμε.





Έχει μοναδική υφή και γεύση, σαν να έχεις βάλει κρέμα γάλακτος, χωρίς την κρέμα γάλακτος.
Αν θέλει κάποιος μπορεί να το φτιάξει και με μπέικον αντί για γαλοπούλα, εμένα μου αρέσει η γαλοπούλα και είναι και πιο ελαφριά, για αυτό βάζω αυτή.
Επίσης, μπορείτε να προσθέσετε πιπεριές ψιλοκομμένες.
Εμένα στην μαγειρική μου αρέσει το κιπ ιτ σιμπλ.

Καλή σας όρεξη και καλή σας μέρα!


Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Όλα ξεκίνησαν όταν αντίκρυσα αυτό το βλέμμα...Φιλοξενία!

Σήμερα είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γιατί στο μπλογκ μου θα φιλοξενήσω έναν μοναδικό καλλιτέχνη.
Καλλιτέχνης στον τρόπο που σκέφτεται, στον τρόπο που εκφράζεται, ακόμα και στον τρόπο που μιλάει.
Μιλάω για τον γνωστό σε όλους Δημήτρη Ασλάνογλου.

Τον Δημήτρη τον γνώρισα μέσα από την αγαπημένη μου Αριστούλα και πολύ χαίρομαι για αυτό.
Ο Δημήτρης είχε φοβερή έμπνευση λοιπόν, με μία μάγισσα όπως την λεν πολλοί, την θάλασσα και η ανάρτησή του θα σας ταξιδέψει, με όλη την σημασία της λέξης.
Εγώ τον απόλαυσα και ταξίδεψα.
Σας αφήνω να τον απολαύσετε και εσείς χωρίς πολλά λόγια.


Όλα ξεκίνησαν όταν αντίκρυσα αυτό το βλέμμα...


Είναι του πλοίαρχου και ωκεανογράφου Jean‐Baptiste‐Charcot (1867‐1936). Γιατρός,
ωκεανογράφος και Πλοίαρχος, ήταν εκείνος ο οποίος είχε την φλόγα μέσα του να
ερευνήσει το απέραντο του ωκεανού και πιό συγκεκριμένα τους πόλους, που καλυμμένοι
από πάγο κρύβουν πολλά άγνωστα γιά τον άνθρωπο χαρακτηριστικά και γνωρίσματα.
Τέσσερα πλοία ανήκαν στον Γάλλο εξερευνητή από την αρχή των ερευνών του με το όνομα
Pourquoi‐Pas , όμως το πιό διάσημο και μεγαλύτερο όλων ήταν εκείνο, που
κατασκευάστηκε το 1908 στο Saint‐Malo της Γαλλίας.



Ένα πλοίο 40 μέτρων με μιά πολύ μικρή μηχανή 450 ίππων που είχε την
ιδιατερότητα να πλέει ανάμεσα σε κομμάτια πάγου χωρίς να παθαίνει μεγάλες
ζημιές, αφού η πλώρη του ήταν ενισχυμένη να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις.
Μετά από έρευνες και βυθομετρήσεις που έκανε, έδωσε αρκετά χρήσιμα στοιχεία
γιά την εποχή του, έτσι ώστε η ναυσιπλοϊα να γίνεται πιό ασφαλής αλλά και οι
μελέτες της γήινης επιφάνειας, που καλύπτεται με θάλασσα, να γίνει γνωστή στους
ανθρώπους και στους ναυτιλομένους μέχρι και σήμερα.
Ο Jean‐Baptiste‐Charcot το 1925 σε ηλικία 58 ετών παρέδωσε την Πλοιαρχία του σκάφους
αλλά παρέμεινε σε αυτό μέχρι που το 1936 μετά από πολυήμερη αποστολή στο Βόρειο
πόλο, έπιασε το λιμάνι του Ρέγκιαβικ της Ισλανδίας γιά ανεφοδιασμό και κατά την
επιστροφή στη Γαλλία, ανοιχτά της Ισλανδίας, ένας μεγάλος κυκλώνας το βύθισε
παίρνοντας μαζί του όλους όσους βρίσκονταν στο πλοίο (40 άτομα)μέσα στους οποίους
ήταν και ο Jean‐Baptiste‐Charcot. Ένας επέζησε με το όνομα Eugène Gonidec που έτυχε να
είναι και ο τιμονιέρος.
Η όλη ζωή του πλοίου αυτού και οι αποστολές που εξετέλεσε κατά τη διάρκεια της ζωής
του, με ενέπνευσαν να βρω τα σχέδιά του και να κατασκευάσω το πιστό αντίγραφό μου με
υλικά από ξύλο, μπρούτζο και βαμβακερά πανιά και σχοινιά.
Το ξεκίνημα ήταν τα ξύλα και τα σχέδια, ακολούθησε το παρακάτω στάδιο με το κουφάρι
και τις υπερκατασκευές του καταστρώματος.


Η εφαρμογή των υπερκατασκευών είχε αυτό το αποτέλεσμα


Kαι αυτό



Μετά φτιάχτηκαν τα κατάρτια


Τέλος τα πανιά και τα σχοινιά που ήταν αρκετά μέτρα κάθε μεγέθους.







Ήταν το λιγότερο, που μπορούσα να κάνω σαν φόρο τιμής για ένα πλοίο που με την
ύπαρξή του και με τους ανθρώπους, που δραστηριοποιήθηκαν πάνω σε αυτό, με πρώτο και
καλύτερο το Jean‐Baptiste‐Charcot, πρόσφεραν στην ανθρωπότητα πολλές λύσεις σε πολλά
ερωτήματα που απασχολούσαν τους ναυτίλους της κάθε εποχής.
Κάπταιν Charcot υποκλίνομαι στο θάρρος των πράξεών σου και στις αξίες των ερευνών που
πραγματοποίησες με το συγκεκριμένο πλοίο.


Εδώ τώρα θα σας δείξω και κάποιες άλλες δημιουργίες του Δημήτρη

ΟΝΕΙΡΟΘΑΛΑΣΣΑ


Ένοιωσα μεσ' τη θάλασσα

Τη μυρωδιά της αγωνίας
Το χρώμα της ανταύγειας της ψυχής
Την αίσθηση της καλομοίρας μέρας
Μέσ' τη βοή τ' ανέμου όταν θρηνεί
Στα μεσοπέλαγα, μού λειψες εσύ
Όχι απ' τ' όνειρα, μόν' απ' τη μοναξιά μου τη θολή
Θάλασσα, στ' όνειρά μου, έμαθες να ζεις, μαζί μ' εκείνη



το ατύχημα είναι ότι όλοι πιστεύουν ότι τα γράφω για μια γυναίκα δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η θάλασσα για μενα ίσως είναι μια άλλη γυναίκα που ερωτεύτηκα και ποτέ δεν σταμάτησα να είμαι ερωτευμένος μαζί της.



της έγραψα επίσης

"Να σε φωνάζω "Αλήθεια",
γιατ' είν' φορές, που πιότερο είσαι γυμνή από κείνη"



"Όποιο φιλί κι αν θα φορέσεις, θάναι πάντα εκείνο,

που με τη φλόγα του, θα ξεδιψούν τα χείλη μου"



ΦΙΛΙ ΣΕ ΝΑΥΑΓΟ

Είναι ατέλειωτες οι ρότες στο κορμί σου
Ταξίδι δίχως τέλος
Σε κάθε παύση του έρωτα
Εγώ να ναυαγώ
Και το φιλί σου να με σώνει
Γιά να ξαναρχίσω
=======

"Σταγόνες της σκέψης οι λέξεις
Αόρατα βήματα, οι φράσεις που ενώνουν τις καρδιές
Όλα τα σβήνει ένα άγγιγμα
Κείνο, που γεννιέται απ' το φιλί σου"

"Σ' έκλεινα στην αγκαλιά μου
κι ήταν τα ρούχα μισητά.
Δεν χώραγαν ανάμεσά μας"




Ελπίζω να την απολαύσατε και εσείς όπως και εγώ και να κάνατε ωραία ταξίδια!

Δημήτρη σε ευχαριστώ!


Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω αλλά πίσω δεν γυρίζω!



Λοιπόν ήθελα τον τελευταίο καιρό να πω κάποια πράγματα και αποφάσισα να τα γράψω εδώ στον δικό μου χώρο.
Να σας πω πρώτον ότι στον δικό του χώρο κανείς μπορεί να λέει ότι θέλει, εφόσον δεν προσβάλει τους άλλους και δεν μιλάει υβριστικά.
Λογικό να υπάρχουν διαφωνίες, αλλά μπορεί ο καθένας να εκφράσει την άποψή του ελεύθερα χωρίς να τον μειώνει ο απέναντί του με ατάκες του τύπου δεν ξέρεις εσύ, δεν έχεις διαβάσει άσε να μιλήσει κάποιος που ξέρει.
Εγώ λοιπόν δεν έχω ούτε πτυχίο «πολιτικών και οικονομικών επιστημών» όπως έλεγε η Βλαχοπούλου ούτε κάθομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ να βλέπω ειδήσεις των παπαγάλων ρουσφετολόγων και μετά να αναμασάω ότι μου έχουν σερβίρει, ούτε διαβάζω τα άρθρα καλογεμισμένων κοιλαράδων που τρέμουν μην χάσουν τα ποσοστά τους!
Είμαι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, με απλή σκέψη.
Και αυτήν θέλω να εκφράσω εδώ.
Δεν νομίζω ότι χρειάζονται πτυχία για να σκέφτεσαι και να βλέπεις τι γίνεται γύρω σου.
Με την απλή μου λογική λοιπόν, βλέπω ότι τα τελευταία χρόνια άνθρωποι του περιβάλλοντός μου έχουν χάσει την δουλειά τους και παραμένουν άνεργοι ακόμα.
Μία οικογένεια που έμενε απέναντί μου έφυγε και πήγε να μείνει σε γκαρσονιέρα γιατί δούλευε μόνο ο ένας και αυτός με μισθό πείνας.
Η Τασία της γειτονιάς έκλεισε το μαγαζί της γιατί δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στα έξοδα.
Η σύνταξη της πεθεράς μου έχει κουτσουρευτεί και αν δεν υπήρχαν τα παιδιά της να βοηθήσουν, όπως μπορούν και εκείνα, δεν ξέρω πως θα ήταν.
Η σύνταξη του πατέρα μου κατέβηκε στο μισό μετά από 35 χρόνια δουλειάς και προσφοράς και τον έκαναν να πιστεύει ότι έτσι πρέπει για να σωθεί το κράτος .
Μόνο που δεν του είπαν ποιος έφτασε την χώρα στην κατάσταση, να χρειάζεται να του κόψουν την σύνταξη για να σωθεί.
Φίλοι της κόρης μου στο σχολείο, πάνε χωρίς φαγητό και κολατσιό και σε λίγο θα περνάνε από τις χαραμάδες από την αδυναμία.
Εννοείται βέβαια ότι δεν συμμετέχουν σε καμία εκδήλωση ή εκδρομή του σχολείου.
Και μην πει κανένας ότι είναι περιττό γιατί θα τα πάρω άσχημα.
Και βέβαια είναι απαραίτητη για ένα παιδί η εκδρομή του σχολείου.
Ποιος αποφάσισε το αντίθετο;;
Τα ίδια παιδιά εννοείται ότι δεν  μαθαίνουν καμία ξένη γλώσσα και ότι υπάρχει ο κίνδυνος να σταματήσουν και το σχολείο ανά πάσα στιγμή.
Αυτά και άλλα πολλά που είμαι σίγουρη ότι όλοι τα βλέπετε γύρω σας.
Έξω από το δικό μου περιβάλλον τώρα, είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα.
Η ανεργία στην Ελλάδα στο 25,8 της εκατό, σε λίγο θα γίνει πυρετός.
Οι περισσότεροι που έχουν δουλειά, δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες 10 και 12 ώρες για μισθούς πείνας και δεν μπορούν να πουν τίποτα, γιατί θα την χάσουν και αυτή.
Οικογένειες διώχνονται από τα σπίτια τους, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο και κοιμούνται στο αυτοκίνητα.
Συνάνθρωποί μας που ψάχνουν στα σκουπίδια για να ταίσουν τα παιδιά τους.
Άνθρωποι πέφτουν από τα μπαλκόνια και δίνουν τέλος στην ζωή τους, επειδή δεν αντέχουν άλλο την εξαθλίωση.
Και και και και μακρύς ο κατάλογος!!
Πάρα πολλά ακόμα που αν σηκωθείτε από τις τηλεοράσεις και κοιτάξετε δίπλα σας, θα τα διαπιστώσετε και μόνοι σας.
Πείτε μου τώρα σας παρακαλώ τι άλλο πρέπει να γίνει για να πούμε ότι φτάσαμε στην εξαθλίωση;;
Που είναι το σαξες στορυ σε όλο αυτό και τι χάπια παίρνουν αυτοί που το λένε;;;
Όλη αυτή την κατάσταση δεν χρειάζεσαι πολύ μυαλό για να καταλάβεις ότι την έχουν φέρει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
ΟΛΕΣ!!
Και δεν χρειάζεται ούτε την φοβερή πολιτική σκέψη για να το καταλάβεις ,ούτε να κάθεσαι να βλέπεις δελτία ειδήσεων από το πρωί μέχρι το βράδυ νομίζοντας ότι από εκεί ενημερώνεσαι!
Βλέπω γύρω μου τα μάτια των συνανθρώπων μου και καταλαβαίνω.
Πως μπορώ να ψηφίσω αυτούς τους ανθρώπους ξανά και πως έχουν το θράσος να μου το ζητάνε;;
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση,  μα καμία όμως να τους δώσω την ευκαιρία να με χώσουν ακόμα πιο βαθιά στο χώμα!

Δεν ξέρω αν θα κάνει τα θαύματα που όλοι περιμένουν να κάνει η σημερινή κυβέρνηση, αυτό που ξέρω είναι ότι δεν έχει βάψει τα χέρια της με αίμα, δεν έχει βάλει στις τσέπες της δικά μου λεφτά, δεν έσπρωξε τον διπλανό μου στην αυτοκτονία, δεν έκλεψε κανενός το σπίτι, δεν έφαγε δημόσιο χρήμα για να πάει σε σπα να φτιάξει την επιδερμίδα του, δεν έβαλε κουρτίνες στο σπίτι του 3000€ η μία με τα δικά μου λεφτά, δεν άφησε τους Γερμανούς να με δουλεύουν ψιλό γαζί και να μου κουνάνε το δάχτυλο και να μην μπορώ να μιλήσω, δεν με έδεσαν χειροπόδαρα να μην μπορώ να τους πω αι σιχτιρ!!!!!
Αυτά και άλλα πολλά μου φτάνουν.
Δεν θα τους δώσω συγχωροχάρτια για τίποτα, αλλά θα τους δώσω την ευκαιρία, το χρωστάω στον εαυτό μου πάνω από όλα.
Δικαίωμά μου.
Μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω αλλά πίσω δεν γυρίζω!

Πάει και τελείωσε!


Η φωτογραφία είναι από το http://www.tsantiri.gr